چه خوش گفت فردوسی پور در نود   که قرمز به آبی برنده شود

میازار اس اس که کیسه کش است   که دل دارد و بر همینش خوشست

چو شش تا بخوردست از روزگار  دگر آبیان را نماندست قرار

تو کز محنت دسته سه بی غمی سرافراز و سرخی، بخندا همی

توانا بود هرکه قرمز بود   ز شیشتا دل شیر غران بود